صفحات

۱۳۹۰/۰۶/۱۳

دستگاه تناسلي زنان


رحم : رحم از يك كيسه ماهيچه ايي و تو خالي تشكيل شده كه حدود 5/4 سانتي متر طول داره و وزن اون هم تقريبا 80 گرم مي باشدو به شكل مثلث يا گلابي پهن شده است كه قسمت باريكتر اون بطرف پائين و انتهاي پهن تر اون رو به بالا قرار گرفته كه به اون تنه رحم مي گن.
رحم در بالاي مجراي تناسلي (واژن)قرار گرفته و گردن اون در حدود يك سانتي متر در اين مجرا داخل مي شود.

تخمدان ها‌: غدد تناسلي و جنسي زن مي باشد كه عينا كار بيضه درمرد رو انجام مي ده كه دو عدد و به شكل يك تخم كبوتره و رنگ اون سفيد مايل به خاكستريه .

مجراي تناسلي: مجراي تناسلي راهي ست كه گردن رحم و در نتيجه خود رحم رو با خارج بدن مربوط مي كنه و طول اون حدود 5/4 الي 5 سانتي متر مي باشد ودر جلوي اون مثانه قرار گرفته و در عقب هم از طريق راهي به مقعد وصل مي شه و وظيفه اون دريافت مني در هنگام مقاربت جنسي و رسوندن اون به رحم و همچنين خارج ساختن خون قاعدگي مي باشد.

پرده بكارت :در دختران باكره قسمت عمده مجراي تناسلي بوسيله پرده ايي بنام پرده بكارت مسدود است كه غالبا درهنگام اولين مقاربت همراه با مقدار كمي خونريزي پاره مي شه .اين پرده در دختران به شكل هاي گوناگون از حيث اندازه مدخل ،شكل،ضخامت،استحكام جنس و ساختمان ديده مي شه .
چنانكه در عده ايي ممكن است حتي عمل جنسي (دخول)انجام گيرد بدون اينكه پرده بكارت از بين برود ويا به اندازه ايي محكم و با دوام باشد كه از تيغه جراحي كمك بگيرند.
بعضي حوادث هم مي تونه باعث از بين رفتن پرده بكارت بشه و نداشتن پرده بكارت الزاما به معني داشتن تجربه جنسي از سوي دختر نمي باشد.
در مورد ارزش پرده بكارت و مسائل اخلاقي اون د رجاي ديگه تحت عنوان اخلاق جنسي مي نويسم .

اندام تناسلي خارجي :منظور از اين اصطلاح عضو ظاهري و خارجي تناسلي هست كه شامل دولبه، و هر لب از دو لايه پوست بوجود آمده .لايه خارجي ضخيم و مثل پوست ساير نقاط بدنه ولي لايه داخلي ظريف تر و از دو طرف بهم نزديكتر مي شن و روي اندامي رو كه كليتوريس ناميده مي شه و به منزله آلت تناسلي در مرد هست مي پوشونه.اين عضو نقطه اصلي ايجاد تحريكات جنسي در زن به شمار مي آد. 





آناتومی اندام تناسلی زنانه




آلت  جنسي  زنانه  كه  مهبل  (Vagina)  ناميده  مي‌شود،  از  منفذ  مهبلي  آغاز  مي‌شود،  حدود  سيزده  سانتي  متر  به  داخل  بدن  ادامه  مي‌يابد  و  به  دهانه  رحم  (  Cervix  )  ختم  مي‌شود.  مهبل  از  سه  لايه  بافتي  تشكيل  شده  است.  لايه  سطحي  آن  مخاط  نام  دارد.  لايه  بعدي  از  بافت  ماهيچه‌اي  تشكسل  شده  است  و  بيشتر  در  يك  سوم  خارجي  مهبل  منقبض  مي‌شود.  لايه  سوم  از  بافت  پيوندي  تشكيل  شده  است  و  مهبل  را  به  ساختارهاي  داخلي  بدن  متصل  مي  كند.  
 
 مهبل  در  زماني  كه  فرد  از  لحاظ  جنسي  تحريك  نشده  است  به  لوله  پهني  مي  ماند  كه  ديواره  هاي  آن  روي  هم  جمع  شده  است  و  برخلاف  تصور  اغلب  زنان  و  مردان،  پيوسته  به  صورت  "سوراخ"  باز  نيست.  در  واقع  فضاي  بالقوه  دارد.  مهبل  به  خاطر  بافت  ماهيچه  اي  خود  مي  تواند  منبسط  و  منقبض  شود  و  هنگام  زايماان  امكان  خروج  نوزاد  را  فراهم  سازد  يا  با  هر  آلت  مردانه  اي  سازش  پيدا  كند.  ديواره  داخلي  مهبل  پايانه  عصبي  چنداني  ندارد.  حدود  90  درصد  پايانه  هاي  عصبي  نزديك  منفذ  مهبل  جمع  شده  اند.  بنابراين،  اين  بخش  مهبل  از  دو  سوم  انتهايي  مهبل  حساس  تر  است.  
 
 لغزنده  كننده  مهبل  
 
 در  حين  تهييج  جنسي،  ديواره  مهبلي  با  مايع  مهبلي  پوشيده  مي‌شود.  ديواره  مهبل  غده  ترشحي  ندارد  اما  رگ  هاي  خوني  موجود  در  آن  در  نتيجه  تحريك  جنسي  از  خون  پر  مي‌شوند  و  با  فشاري  كه  به  بافت  ديواره  مهبل  وارد  مي  كنند،  باعث  خروج  مايع  ميان  بافتي  (مايعي  كه  فضاي  بين  سلول  ها  را  پر  كرد)  به  سطح  ديواره  مهبل  مي‌شوند.  اين  مايع  باعث  لغزنده  شدن  سطح  مهبل  و  راحت  تر  شدن  دخول  آلت  مردانه  در  آن  مي‌شود.  بدون  اين  لغزنده  كننده  طبيعي،  عمل  جنسي  دردناك  خواهد  بود.  گاهي  به  علت  جسمي  يا  احساسي  اين  مايع  به  مقدار  كافي  آزاد  نمي‌شود.  كمبود  هورمون  يا  عفونت  مهبل  مي‌تواند  به  اين  مشكل  بينجامد.  گاهي  زناني  كه  از  قرص  هاي  ضد  بارداري  استفاده  مي  كنند  به  اين  مشكل  دچار  مي‌شوند؛  اين  قرص  ها  مقدار  زيادي  هورمون  پروژسترون  دارند.  زن  و  مردي  كه  رابطه  احساسي  خوبي  با  هم  ندارند،  ممكن  است  با  اين  مشكل  روبرو  شوند.  البته  ميزان  مايع  مهبلي  با  افزايش  سن  كاهش  مي‌يابد  و  نبايد  عوامل  جسمي  يا  روحي  را  در  آن  موثر  دانست.  
 
 بدن  پس  از  يائسگي  به  ميزان  هورمون  استروژن  توليد  مي  كند.  اين  امر  باعث  نازك  شدن  قابل  ملاحظه  ديواره  مهبل  مي‌شود.  به  علاوه،  مهبل  كوچك  تر  و  كم  عمق  تر  مي  شود  و  زمان  بيشتري  طول  مي‌كشد  تا  مايع  مهبلي  به  اندازه  كافي  توليد  شود  يا  توليد  آن  كاهش  مي  يابد.  با  مشورت  با  پزشك  كه  ممكن  است  به  تجويز  هورمون  بينجامد،  مي‌توان  اين  مشكلات  را  تا  حدودي  كاهش  داد.  

 

 ورزش  هاي  پس  از  زايمان   
 

 گاهي  مهبل  پس  از  زايمان  بخشي  از  قوام  ماهيچه  اي  خود  را  از  دست  مي  دهد  و  احساس  مي‌شود  كه  شل  تر  و  بزرگتر  شده  است.  اين  وضعيت  باعث  مي‌شود  برخي  زن  ها  هنگام  عمل  جنسي  احساس  لذت  كم  تري  مي  كنند.  مرد  نيز  ممكن  است  احساس  كند  ديوراه  مهبل  به  خوبي  آلت  تناسلي  اش  را  احاطه  نمي‌كند.  با  انجام  ورزش  هاي  ويژه  اي  مي‌توان  ماهيچه  هاي  ديواره  مهبل  را  تقويت  كرد.  زن  بايد  ماهيچه  هايي  را  كه  براي  توقف  جريان  ادرار  استفاده  مي‌شوند،  چند  بار  و  به  مدت  3  تا  5  ثانيه  به  حالت  منقبض  نگه  دارد.  اين  ورزش  بايد  در  طول  روز  چند  بار  تكرار  شود  و  مي‌توان  آن  را  هنگام  عمل  جنسي  تكرار  كرد.  

ساختارهاي  داخلي  دستگاه  تناسلي  زن  (تخمدان  ها،  لوله  هاي  حمل  تخمك،  رحم  و  مهبل)  در  يك  سوم  پاييني  شكم  قرار  دارند.  تخمدان  ها،  حاوي  فوليكول  هايي  هستند  كه  تخمك  ها  (سلول  هايي  كه  با  اسپرم  مرد  تركيب  شده،  نوزاد  ايجاد  مي  كنند)  را  در  خود  نگه  مي  دارند.  هر  ماه  يك  تخمك  بالغ  شده،  از  تخمدان  رها  مي  شود؛  شيپور  (فيمبريا)  تخمك  را  به  داخل  لوله  حمل  تخمك  هدايت  مي  كند  و  از  آنجا  تخمك  به  طرف  رحم  رانده  مي  شود.  مهبل  كه  مسيري  با  جدار  عضلاني  است،  ارتباط  رحم  را  با  خارج  بدن  برقرار  مي  سازد.  ساختارهاي  خارجي  كه  مجموعاً  فرج  نام  دارند،  شامل  كليتوريس  حساس  و  چين  هاي  پوستي  به  نام  لب  هستند  كه  ورودي  مهبل  و  پيشابراه  را  محافظت  مي  كنند.  غدد  بارتولن  كه  مايعي  را  براي  ليز  كردن  در  حين  مقاربت  جنسي  ترشح  مي  كنند،  درست  در  داخل  ورودي  مهبل  قرار  دارند.

 

 تغييرات  حاصل  از  بلوغ  در  دختران  

 بلوغ  دوره  اي  است  كه  در  طي  آن،  مشخصات  جنسي  ايجاد  و  اعضاي  تناسلي  بالغ  مي  شوند.  در  دختران،  بلوغ  بين‌10  تا  14  ‌سالگي  شروع  مي  شود  و3  ‌تا  4  ‌سال  طول  مي  كشد.  غده  هيپوفيز  شروع  به  ترشح  هورمون  هايي  مي  كند  كه  تخمدان  ها  را  براي  توليد  هورمون  هاي  جنسي  زنانه  يعني  استروژن  و  پروژسترون،  تحريك  مي  كنند.  اين  هورمون  ها  باعث  ايجاد  تغييرات  فيزيكي  از  جمله  بزرگي  پستان  ها  و  لگن  ها  و  رشد  موهاي  عانه  و  زير  بغل  مي  شوند  و  به  دنبال  آن،  تخمك  گذاري  و  قاعدگي  را  تحريك  مي  كنند.  

 
 

 چرخه  قاعدگي  

 در  طول  چرخه  قاعدگي،  بدن  زن  براي  بارداري  احتمالي  آماده  مي  شود.  اين  چرخه  به  وسيله  4  هورمون  تنظيم  مي  شود.  هورمون  تحريك  كننده  فوليكول  و  هورمون  لوتئيني  كه  از  غده  هيپوفيز  ترشح  مي  شوند،  باعث  بلوغ  يك  تخمك  در  يك  فوليكول  و  آزاد  شدن  آن  مي  شود.  تخمك  و  فوليكول  آن،  استروژن  و  پروژسترون  ترشح  مي  كنند  كه  باعث  ضخيم  شدن  مخاط  رحم  مي  شوند.  اگر  يك  تخمك  بارور  شود،  خود  را  وارد  سطوح  داخلي  رحم  مي  كند  و  اگر  بارور  نشود،  در  طول  قاعدگي  به  همراه  خون  و  سلول  هاي  حاصل  از  مخاط  داخلي  رحم،  از  بدن  خارج  مي  شود.  اين  چرخه  حدود  28  ‌روز  طول  مي  كشد  ولي  مدت  زمان  آن  ممكن  است  از  ماهي  تا  ماه  ديگر  و  از  زني  به  زن  ديگر  فرق  كند.  يك  چرخه  قاعدگي  كامل  

 اين  تصوير  تغييرات  حاصل  در  آندومتر(مخاط  رحم)  و  تخمـدان  را  در  طي  چرخـه  قاعدگي  نشـان  مي  دهد.  تخمك  مي  تواند  در  زمان  تخمك  گذاري  كه  از  فوليكول  آزاد  مي  شود،  به  وسيله  يك  اسپرم  بارور  گردد.  

 

 نقس  پستان  ها  

 پستان  ها  در  تحريك  جنسي  نقش  دارند  و  نقش  اصلي  آنها  توليد  شير  براي  نوزادان  است.  در  طول  بلوغ،  هورمون  استروژن  باعث  رشد  و  تكامل  پستان  ها  مي  شود.  در  طول  بارداري،  تغييرات  هورموني،  پستان  ها  را  باز  هم  بزرگتر  مي  كنند  و  در  اواخر  بارداري،  توليد  شير  را  درغده  هايي  به  نام  لوبول  تحريك  مي  كنند.  اين  غده  ها  به  مجاري  وصل  مي  شوند  كه  به  كانال  هايي  به  نام  آمپول  ختم  مي  شوند.  آمپول  در  سطح  نوك  پستان  به  بيرون  باز  مي  شود.  بقيه  بافت  پستان  عمدتاً  چربي  است  و  مقدار  كمي  بافت  همبند  نيز  دارد  كه  به  نگهداري  پستان  كمك  مي  كند.  

 

 ساختار  پستان  

 پستان  ها  عمدتاً  از  لوبول  ها  و  مجاري  شير  به  همراه  چربي  و  بافت  همبند  تشكيل  مي  گردند.  شير  از  نوك  پستان  خارج  مي  شود.  ناحيه  تيره  اطراف  نوك  پستان  آرئول  نام  دارد.  

 


 يائسگي  

 يائسگي  زماني  است  كه  چرخه  قاعدگي  متوقف  مي  شود  اين  امر  معمولاً  بين45  ‌تا55  ‌سالگي  رخ  مي  دهد.  تخمدان  ها  ديگر  به  هورمون  تحريك  كننده  فوليكول  پاسخ  نمي  دهند  و  هورمون  هاي  جنسي  زنانه  (استروژن  و  پروژسترون)  كمتري  توليد  مي  كنند.  در  نتيجه،  تخمك  گذاري  و  قاعدگي  خاتمه  مي  يابد.  به  محض  اين  كه  زنـي  به  مرحـله  يائسگي  برسد،  ديـگر  بارور  محسوب  نمي  شود.  درست  در  سال  هاي  قبل  و  بعد  از  يائسگي،  تغييرات  هورموني  باعث  ايجاد  علايمي  چون  نوسان  خلق،  گر  گرفتگي،  خشكي  مهبل  و  عرق  كردن  شبانه  مي  گردد.  يائسگي  ممكن  است  منجر  به  تغييرات  فيزيكي  طولاني  مدت  مثل  پوكي  استخوان  شود.  

 

 استخوان  دچار  پوكي  

 هورمون  جنسي  استروژن  براي  تقويت  استخوان  ها  لازم  است.  غلظت  پايين  استروژن  پس  از  يائسگي  مي  تواند  منجر  به  پوكي  استخوان  شود  كه  همان  گونه  كه  در  اين  تصوير  ميكروسكوپي  نشان  داده  شده  است،  يك  بيماري  است  كه  در  آن  استخوان  ها  تراكم  خود  را  از  دست  مي  دهند  و  ممكن  است  نازك  و  شكننده  شوند.




هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر