راه خودارضايی درست چيست؟
هر فردی ممکن است بنا به عادات و نيازهايش روش خاصی را برای اينکار داشته باشد اما ذکر چند نکته را در اينباره خالی از فايده نمیبينم: نظافت و شستشوی ناحيهی تناسلی و مقعد قبل و بعد از خودارضايی، انتخاب محيطی امن و بدور از اضطراب که خصوصی بودن آن تضمين شده باشد و حرکات نرم و بدور از خشونت که آسيب ديدگی پوست را موجب نشود و در آقايان بايد دقت شود که با حرکات خشن و يکباره موجب شکستگی آلت خود نشوند. همچنين آقايان اگر از کرم جهت لغزنده شدن سطح آلت خود استفاده مینمايند بايد حدالامکان از کرمهای عطر دار که باعث خشکی پوست میشوند استفاده نکنند (بهترين وسيله ژل لوبريکنت است که در داروخانهها (در ايران) و فروشگاههای لوازم جنسی و سوپرمارکتها (خارج از ايران) قابل تهيه میباشد). آقايان بهتر است پس از انزال با ادرارکردن مابقی مايع منی را خارج نمايند که دچار مسائل بعدی از قبيل سوزش و خارش و احياناً عفونتهای مجرای ادرار نشوند.
برای جلوگيری از ريختن مايع منی در اطراف میتوانيد از کاندوم استفاده کنيد. پس از انزال حتماً کاندوم را تا ۵ دقيقهی بعد خارج نماييد تا جريان خون در ناحيهی تناسلی به وضعيت عادی خود بازگردد. در مورد خانمها که اين عمل با مالش کليتوريس (چوچوله) همراه است، بهتر است مراقب باشيد که ناخن ها تميز باشند و موجب خراشيدگی پوستتان هم نشوند. شما هم ميتوانيد از ژل لوبريکنت استفاده کنيد.
مطلبی خواندم که در آن گفته شده بود خودارضايی مشکلی برای بدن ايجاد نمیکند. میخواستم بدانم که اين مطلب تا چه حد درست است؟
اجازه بده برای شما و همه دوستانمان بازهم بگويم که اصولاً خودارضايی چگونه عملی است. خودارضايی به معنی تحريک اندامهای جنسی بدن به منظور بردن لذت جنسی است. در فرهنگهايی که دخترها و پسرها بايد تا پيش از ازدواجشان باکره باشند بهترين و سالمترين راه برای ارضای غريزه جنسی است. با اينکار بدنتان را بهتر میشناسيد و نوع لذت جنسی و هيجاناتی را که بر اثر رسيدن به اُرگاسم (اوج لذت جنسی) در بدن ايجاد میشود را بخوبی درک میکنيد پس در آينده از ارتباط جنسی با همسرتان هم لذت خواهيد برد. بيشتر دوستانی که پس از ازدواج به من مراجعه میکنند کسانی هستند که به دليل مسائل فرهنگی و يا مذهبی سعی به سرکوب کردن نياز جنسیشان کردهاند و اين باعث شده که حتی نتوانند لخت جلوی آيينه بايستند و بدن خودشان را تماشا کنند. اين دوستان همان افرادی هستند که به سرد مزاجی معروفند و شريک جنسیشان را ناخواسنه دفع میکنند.
من برخی اوقات خودارضايی میکردم ولی يکی از دوستانم گفت که با اين کار پرده بکارتت را از بين بردهای. من خيلی نگرانم چون در فرهنگ ما دختر بايد در شب عروسی بکارتش را از دست بدهد. نظر شما چيست؟
اصلاً نگران نباش بدليل اينکه خودارضايی غالباً با تحريک و مالش کليتوريس انجام میشود پس ارتباطی به واژن ندارد که به پردهی بکارتت آسيبی رسيده باشد. البته برخی از افراد در حين خود ارضايی انگشتان خود، پروتز (آلت مردانه مصنوعی) و يا ويبراتور(وسيله ای که در داخل واژن استفاده ميشود و با لرزش خود موجب تحريک ميشود) را هم بکار میبرند که در اين صورت احتمال از بين رفتن پردهی بکارت وجود دارد.
پزشک يا ماما با يک معاينه ساده میتواند وضعيت پرده بکارتت را برايت شرح دهد. خيلی از دختر خانمها هستند که برای معاينه به پزشک و يا ماما مراجعه میکنند و اين مسئله هيچ ايرادی ندارد.
آيا همسر آينده شخص میتواند بفهمد که او پيش از ازدواج خودارضايی کرده است يا خير؟
هيچ راهی وجود ندارد که کسی اين مسئله را متوجه شود مگر اينکه خودتان به طرف مقابلتان بگوييد. در حالت کلی همه فکر میکنند که يک فرد جوان خودارضايی میکند چون اکثريت اينکار را میکنند
آيا خود ارضايی پس از ازدواج برای آقايان درست است؟
اين سوال بيشتر جنبه ارزشی و اخلاقی دارد و هر کس بنابر عقايد خود بايد پاسخ آن را پيدا کند. از ديدگاه علم سکسولوژی، خودارضايی پس از ازدواج تنها در صورتی درست نيست که همسر شما از اين مسئله راضی نباشد به اين صورت که خود ارضايی باعث کاهش تعداد دفعات نزديکی شما با همسرتان باشد و يا او احساس طرد شدگی بکند. مشاوران زوج ها در اين مورد بايد بتوانند مفيد باشند. در مواردی که خواست جنسی شما بيش از همسرتان است با موافقت ايشان خودارضايی حتی می تواند از اصطکاک های بعدی جلوگيری کند.
خودارضايی می تواند به فرد کمک کند که بدنشان را بهتر بشناسند تا بتوانند همسرشان را راهنمايی کنند. فايده ديگری که خود ارضايی برای خانمها دارد اين است که اکثر خانم ها با صرف دخول ارضا نمی شوند و قبل يا بعد از داشتن ارتباط با همسرانشان خودارضايی می تواند آن ها را به اوج لذت جنسی برساند. تحت اين شرايط خود ارضايی متقابل می تواند برای زوج ها مفيد باشد.
آيا خودارضايی ضرر دارد؟ مفيد است؟
طبق آماری که در دهه های پيش گرفته شده تا ۹۰ درصد افراد در سراسر دنيا بطور خواسته و يا ناخواسته (دفع مايع منی در خواب) خود ارضايی می کنند. اين عمل در بين خانم ها کمتر شايع بوده اما امروزه رو به افزايش است. اگر قرار بود انجام اين عمل منجر به ضعف بينايی، شنوايی و يا عقلانی بشود، ما هم اکنون در جامعه ای زندگی می کرديم که همه کور، کر و يا ديوانه بودند!
تا بحال هيچ گونه مدرک علمی دال برمضر بودن خود ارضايی به ثبت نرسيده چون مکانيسم آن دقيقا همان مکانيسمی است که موقع برقراری رابطه جنسی با فرد ديگر تجربه می شود.
تنها موردی که خودارضايی مضر خواهد بود و به درمان احتياج دارد موقعی است که فرد به صورت وسواسگونه به اين امر بپردازد به حدی که کارهای روزمره اش مختل بشود. در اين صورت فرد بايد برای بيماری وسواس توسط روانپزشک و يا روان شناس مورد مداوا قرار بگيرد و نه خودارضايی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر